Het is maar zeer de vraag, gezien het feit dat alle andere triljard hemellichamen ronde bollen zijn. Het zou dan op zijn minst verrassend zijn dat de aarde als enige een platte schijf is. Maar goed, de wondren zijn den wereld nog niet uit.
In de tijd dat men nog in wonderen geloofde, werd er ook al (vooral) gespeculeerd naar de vorm van de aarde. Meestal gebeurde dit in het geniep, want de samenleving werd geregeerd door de kerk en deze was nu eenmaal niet erg van de nieuwe ideeën, maar wel van de tortuur en brandstapels. Voor een organisatie die erg vaak de mond vol had van de liefde van een mytisch goddelijk wezen, bracht ze zelf vooral het tegengestelde in de praktijk. Zeker waar het ideeën of denkbeelden betrof die niet de hare waren. Toch was toen ook al, zelfs met een stand van de wetenschap waar magie en alchemisme nog een grote rol speelden, het idee van een ronde aarde wijdverbreid. Zo’n 1600 jaar geleden maakte Macrobius al een afbeelding van de ronde aarde.
Rond 1125 schreef Jan van Boendale in zijn lekenscpiegel al: Aerde ende water, al sijn si groot, ligghen te samen ront als een cloot.
De gemiddelde mens, ja, ook toen bestond hij/zij/het al, hield zich in het geheel niet bezig met de vraag hoe de aarde eruit zag. De gemiddelde mens was tot zijn 25ste bezig met in leven blijven en de tijd die hem daarna restte bezig met niet doodgaan. De tijd die er was werd opgeslokt door werken van zonsopkomst tot zonsondergang om je kostje bij elkaar te scharrelen. Als de gewone man of vrouw zich al eens met de vorm van de aarde bezighield, zullen ze vooral het beeld dat de kerk voorschreef voor ogen hebben gehad. En dat was dus een ronde bol.
Er mankeerde wel het een en ander aan dit beeld. Zo werd er gedacht dat er op de evenaar een grote zee was die niet kon worden overgestoken en dat boven de evenaar boven de aarde de hemel was en onder de evenaar onder de aarde de hel en het vagevuur. Maar ook al eerder kwamen denkers als Pythagoras tot de conclusie dat de aarde rond moest zijn.
Dat dan nu in deze tijd er ineens weer mensen zijn die heilig geloven dat de aarde plat moet zijn, zou op de keper beschouwd dan ook weer al een wonder gezien kunnen worden. En… Zoals al eerder betoogd: de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Gewapend met allerlei pseudowetenschappelijke theoriën – op één of andere manier is het geloof in een platte aarde altijd gekoppeld aan een volkomen onbegrip van hoe wetenschap eigenlijk werkt – trekken de Flatearthers ten strijde tegen de gevestigde orde.
Ja, en wat moet eens (weldenkend) mens daar nu mee. Je kunt ze uitlachen, maar dat is niet erg sympathiek. Ze hebben het al moeilijk genoeg. Al 2000 jaar heeft de mensheid het mis, zij weten hoe de vork in de steel zit, maar niemand wil naar ze luisteren. Je kunt met ze in gesprek gaan, wat echter dan weer een vruchteloze onderneming is, want elk argument “geloven ze gewoon niet.”
Kortom de aarde is niet plat, maar op aarde lopen 40.000 jaar nadat ze zijn uitgestorven toch weer platkoppen rond.
Hmm, misschien zelfs nog teveel eer.
